F*cking mailmen’s

Vandaag 20 dec. 12 stond de altijd beladen wedstrijd tussen het DIRES House of Sport team en het postkantoor op de agenda. Beide teams hadden genoeg spelers, er was een scheids aanwezig, een lekke bal en een veld 2 goals en 3 cornervlaggen. Hier in Afrika is dat alles wat je nodig hebt om te voetballen.

Het Stadion stroomde net iets voor 10en vol. Om daar nog een half uur te genieten van een tweede divisieclub uit Addis.
Na dat deze van het veld waren, kon dan toch de wedstrijd beginnen. Een half uurtje later dan gepland maar goed, niemand die dat hier erg vind.
Opstelling DIRES House of Sport team:
Beniam
Ashernafi, nummer 2 (ken zijn naam niet), Tim, Jan Willem
Tesfa, Tikelil, Kazan, nummer 11 (ken zijn naam ook niet)
Asthernikey
Shemelesh
Richard, Tesfahe en nummer 10 (tja zijn naam ken ik ook niet) begonnen aan de kant.

Op een prachtig en goed bespeelbaar veld werd er om half 11 af getrapt. (De sarcasme druipt er vanaf. Want ik heb als speler van EGVV 2 (zaterdag) veel slecht bespeelbare knollenvelden en weilanden gezien. Maar ik heb nog nooit op een akker hoeven voetballen. En dat was hier wel het geval. Een veld waar gewoon geen grassprietje meer op staat en het trainingsveld, in de wintermaanden, van EGVV was nog vlak bij deze akker. Maar goed het is Afrika dus geen probleem).
Doordat het veld beschikte over 128 bulten, 73 gaten en een greppel was het soms toch wel moeilijk om een strakke bal te geven en om die zelfde bal aan te nemen. Onze tactiek was alleen al wel snel duidelijk; terug spelen om in bal bezit te blijven is geen optie, nee altijd naar voren spelen en het liefst de lange bal!
Deze tactiek bleken de postbodes iets beter te beheersen dan wij. Na een kleine 20 min werd het dan ook 1 – 0 voor de postbodes. Tja niets aan te doen. Het was een bal die gegeven werd vanaf het rechter middenveld en viel precies over de verdedigers bij de spits in de voeten. Deze bleef 1 op 1 met de keeper rustig en ronde beheerst af.
Wij hebben in de eerste helft geen potten kunnen breken, vooral in aanvallend opzicht was ons team niet opgewassen tegen de postbodes. Met een paar kleine kansjes was het niet best aan onze kant. Jammer genoeg bleek een van de postbodes een goed schot in benen te hebben. Hij haalde in de 40ste min aan van een metertje of 25, en deze bal bleek onhoudbaar te zijn voor onze keeper.

Na ongeveer 55 min fluit de scheidsrechter voor de rust. Met een 2-0 achterstand wordt er gerust. Nu begonnen de verwijten. Iedereen wist het beter en niemand had het geod gedaan. Oftewel het was de schuld van iedereen behalfe van jezelf. Op dat moment heb ik ingegrepen, en een mooi verhaal verteld over voetbal, over dat het een team is en hoe we onze mannetjes in de gaten moeten houden. Wat ik zelf heel tof vond is dat het leek alsof ze luisterde naar mij, maar dat weet ik niet zeker :P

Maar goed, na een klein kwartiertje fluite de beste man weer op zijn fluit en kon de tweede helft van start gaan. Belangrijkste wissel: Richard keept de 2e helft inplaats van Beniam. Geloof het of niet, maar het de start van de tweede helft was echt voor ons. De lange bal verdween een klein beetje en die maakte plaats voor toch wat voorzichtig combinatiespel. We probeerde het te minste. Na een goed kwartiertje leide dit dan ook tot de aansluitingstreffer. Nadat Asthernikey professioneel gevloerd werd door een gefrustreerde postbode mocht Shemelesh aanleggen vanaf 11 meter. Deze schoot de bal via binnenkant paal binnen. Goeie pingel want strakker in de hoek kan niet.
Helaas was deze vreugde van korte duur. Want een zondagsschot in de 65ste min trof in de korte hoek doel. We hebben het nog wel geprobeerd maar zowel Asthernikey, Shemelesh, Tikelil en Kazan konden de ballen niet in het doel krijgen. Het lukte ze wel om de ballen ver naast of hoog over te schieten. Maarja daar win je geen wedstrijden mee..
Tot overmaat van ramp kopte nummer 2 (die verder een prima wedstrijd speelde) de 4-1 binnen na een communicatie foutje tussen richard en hem. Tja dat krijg je als je Ethiopiërs en Nederlanders in een team zet. Achja geen probleem de wedstrijd was namelijk al gespeeld.

Na de wedstrijd probeerde een postbode nog zijn shirt met mij te ruilen, maar dat was niet mogelijk omdat dit het tenue van het House of Sport team is. Zegt die kerel, oke geen probleem dan ruilen we toch schoenen. Euhm.. even denken zal ik mijn Nike voetbalschoenen ruilen voor jouw kapotte witte gympen? Nee dat werd hem ook niet.

Tja verliezen of winnen het is een Part of Life. Dat kan gebeuren. Voor mij was het in ieder geval fijn om weer even het weiland in geweest te zijn voor een potje voetbal. Euh ik bedoel natuurlijk de AKKER op voor een potje voetbal.